Udaly sie oczywiscie. Co prawda w sobote nie pojechalam do Raheny ale do Tallaght, nie do St Anne’s Garden ale do Basketball Arena, nie na Viking Festival ale na Cage Fights i nie podziwialam panow w helmach z rogami na glowie ale tych:

ale kto by tam sie przejmowal szczegolami…

Fighterzy przebywali u mnie w hotelu wraz z ich managerem ktory dal mi vipowskie wejsciowki wiec skrzyknelam dziewczyny i pojechalysmy. Miejsca dobre tuz obok rozbierajacych sie zawodnikow i przed sama scena. Krew prawie bryzgala nam na bluzki.

Ok, jest to sport brutalny, gorszy jeszcze niz boks, ale ogladanie wciaga i nie wiem czy to pierwotne instynkty biora gore ze kobieta lubi widziec jak sie samce naparzaja czy co…w kazdym razie emocje byly.

Oprocz walk interesujacy byl rowniez pan konferansjer z fryzura ala Jason Donovan z blond pasemkami i komentator ktory non stop lazil do lazienki z lakierem do wlosow zeby uporzadkowac spadajacy kosmyk, oraz 3 laski z  cellulitem zapowiadajace kolejne rundy (i tu mala  dygresja moje panie – nie przejmujcie sie cellulitem, facet nie widzi cellulitu tylko DUPE. Oni maja inne oczy jak muchy czy psy).

Ciachem wieczoru jest dla mnie Frazer Opie ale walke dnia stoczyl zdecydowanie Owen Roddy (zdjecia ponizej autorstwa Alex i Sylwii).

Ciekawe jaki Frazer Opie jest w lozku???

Natomiast w niedziele poszlam po obowiazkowa tygodniowa dawke yogen fruz tym razem w wersji strawberry cheesecake (zdjecie zapozyczone z internetu):

W ogrodach St Stephen’s Green odbywa sie wystawa zdjec przedstawiajacych polskich i irlandzkich ( i nie tylko) kibicow goszczacych w miescie Poznan z okazji Euro. I szkoda ze zdjecia takie male sa bo ludzie ogladaja z zaciekawieniem i natknelam sie na irlandzka rodzine ktorej syn jest na jednym z nich.

A jaka pogoda piekna! Ludzie wylegli masowo na trawke i karmili labedzie i mewy.

I jeszcze nakupilam gazet i filmow oraz przewodnik po Edynburgu wiec teraz ide zaglebic sie w lekture 😉