Nie nie, nie bedzie o Halejciach, Charlizach Mysteriach ani o zadnych innych polskich fashionistkach /fashionistach zwanych swojsko „szafiarkami/szafiarzami”ani o ich zachwytach nad ostatnimi kolekcjami Hansa Klossa. Prosze wiec nie uciekac tylko czytac dalej 😉

Zobaczylam dwa filmy o ktorych ostatnio glosno – „12 years a slave” (Zniewolony) i „The wolf of Wall Street” (Wilk z Wall Street) oba nagrodzone Zlotymi Globami i pewne faworyty do Oscarowych nominacji. Obydwa sie oglada ciezko i z grymasem na twarzy (bedzie ciut spojlerowo ale nie az tak by zepsuc przyjemnosc ogladania, bo w koncu obie historie sa prawdziwe wiec to tak jakbym zdradzila ze Titanic zatonie).

„12 years a slave” to opowiesc o czarnoskorym Salomonie Northrupie cieszacym sie zyciem wolnego czlowieka w Nowym Yorku, dopoki nie zostal uprowadzony i sprzedany jako niewolnik na plantacje w poludniowym stanie. Rozlaczony z rodzina i przez 12 lat traktowany jak podgatunek czlowieka, czesto jak zwierze, bity, upokarzany, uzyskal w koncu pomoc od bialego abolicjonisty i odzyskal wolnosc.

Sceny traktowania niewolnikow sa straszne – wykorzystywanie seksualne kobiet, dreczenie, pozbawienie wszelkich praw i uczuc, biczowanie, mordowanie – to sprawialo ze czesto odwracalam wzrok od ekranu. Nawet „dobry” pan grany przez Benedicta Cumberbatcha tylko tym rozni sie od innych ze nie jest okrutny i w porownaniu do innych miare lagodnie traktuje swych niewolnikow.

Film jest swietnie zrealizowany i wyrezyserowany tylko muzyka jakas dziwna. Poczytalam troche o zyciu Northrupa po tym jak odzyskal wolnosc – udalo mu sie sprowadzic przed sad porywaczy ale niestety nie doszlo do skazania bo Salomon jako czarny nie mogl zeznawac przeciw bialemu. Napisal ksiazke i zaangazowal sie w ruch abolicjonistyczny. Okolicznosci jego smierci sa niejasne bo zaginal bez wiesci, krazyly plotki ze zostal ponownie porwany ale przeciwnicy tej teorii twierdzili ze byl juz za stary by ktos sie na niego polaszczyl. Ja mysle ze po prostu narazil sie tym ktorzy za czarnymi nie przepadali i zostal zamordowany.

„The Wolf of Wall Street” – od czego by tu zaczac…3 godziny tortury, patrzenia na nie majacych zadnych zasad stockbrockerow zbijajacych fortuny na oszukiwaniu klientow, trwoniacych tysiace na narkotyki, alkohol, dziwki, urzadzajacy orgie w biurze i podczas podrozy sluzbowych.

Banda zezwierzeconych ohydnych – w wiekszosci spasionych i oblesnych – facetow, ktorym dowodzil charyzmatyczny Jordan Belfort, znow prawdziwa postac.

Film nie jest zly, rezyseria na Oscara a juz na pewno montaz. Leonardo di Caprio swietnym aktorem jest, temu nikt nie zaprzeczy. Jednak cala ta historia jest tak obrzydliwa i wszyscy sa tak antypatyczni ze czlowiek ma ochote wlozyc palec do gardla i zwymiotowac. Jakies przeslanie? Oszukuj, pij, narkotyzuj sie, pieprz panienki, miej wszelkie zasady w dupie, zgarniaj kase. Jak cie przylapia zaproponuj wspolprace, odsiedz 22 miesiace, napisz ksiazke i zostan udzielajacym wykladow na temat sprzedazy celebrity.

Jak sie domyslacie prawdziwy Belfort ma sie swietnie i nawet pojawil sie w koncowce filmu.

Mialam tak dosc tych przygnebiajacych – choc z roznych powodow -obrazow ze zapragnelam zobaczyc cos fajnego, milego dla oka i siegnelam po dokument „Fabulous fashionistas”.

Wszystko zaczelo sie od TEGO bloga ktorego autor fotografuje stylowe starsze panie, zupelnie nie pasujace do stereotypu ubranej w beze i berety emerytki, ktory stal sie inpiracja do powstania dokumentu o szesciu kobietach – srednia wieku 80 lat.

Bohaterki filmu maja wiele wspolnego z soba – radosc zycia, wspanialy styl ubierania sie (niezaleznie od zamoznosci, jedna pani ubiera sie wylacznie w charity shopach), wszystkie ciagle pracuja, cwicza (oprocz jednej ktora porusza sie o lasce) wszystkie twierdza ze wiek dal im wolnosc MANIA opinii innych w d…powazaniu. Zadna z nich nie pompowala w siebie botoksu ani nie robila cyckow bo nie o to chodzi bywygladac mlodo, ale o to by wygladac dobrze i czuc sie dobrze dla samej siebie. W kazdym etapie zycia panie cos osiagaly, cos zmienialy, czegos nowego probowaly i wciaz probuja. Zaczynaly nowa prace po 70-tce, potem ja zamienialy na cos ciekawszego, rozpoczynaly kariere w modellingu. Co za wspaniale, interesujace postaci! Zawsze bylam przeciwna zasadom ze w pewnym wieku cos wypada a cos nie, ze powinno sie juz osiagnac to czy tamto, badz sie wyszalec i ustatkowac. To jest strasznie smutne takie segmentowanie zycia i narzucanie sobie durnych regul.

Te panie dowodza ze nie ma czegos takiego jak „nie wypada” czy „jest juz za pozno”. I sa zywym przykladem na to ze moda i styl to nie tylko domena mlodych – styl nie ma wieku.

Bardzo polecam ten okolo godzinny filmik ktory mozna zobaczyc online.