Minęło 13 lat od czasu moich powtórnych narodzin a więc od momentu kiedy postawiłam stopę na irlandzkiej ziemi w której zakochałam się od pierwszego wejrzenia ( w ziemi, nie w stopie 😉 ) Nie będę Was zanudzać wyznaniami jak jestem tu szczęśliwa bo ileż można, zamiast tego opiszę mój rocznicowy wyjazd tym razem do hrabstwa Cork, na który załapał się przypadkiem C. A wymyśliłam sobie że znajdę nocleg w nietypowym miejscu, zjem obiad w oryginalnej restauracji a poranek spędzę na farmie gdzie wyprowadzę na spacer alpaki.

Nietypowe miejsce do spania, do jedzenia i alpaki znalazłam w stosunkowo niewielkiej od siebie odległości a więc plan się powiódł. Do tego zanim dotarłam do celu przejeżdżałam przez malutką mieścinkę Leap, gdzie do zatrzymania się skłonił mnie napis wskazujący na to że za budynkiem kawiarni znajduje się historyczny wodospad, oraz to że fronton tej kawiarni zdobił naturalnych rozmiarów tygrys który jak wiadomo jest gatunkiem szeroko występującym w hrabstwie Cork 😉

Wodospad wodospadem ale miejsce za kawiarnią przez które się do niego przechodzi to czarowne miejsce, pełne przedziwnych rzeźb, wyrobów stolarskich i metalowych. Oczopląs gwarantowany a wszystko przecudne (i chyba do kupienia). Najpiękniejszy jednak jest sporych rozmiarów dom dla lalek który w środku wygląda jak prawdziwy i zadziwia niesamowitymi detalami. Brałabym gdybym tylko miała go gdzie postawić. A nad samym wodospadem też niespodzianki bo i tęcza jest a na jej końcu garniec ze złotem, oraz domki gdzie mieszkają wróżki – nawet kładkę mają przerzuconą nad rzeczką. Jak będziecie w okolicy to zatrzymajcie się bo warto 🙂

Ale wracając do nietypowej akomodacji czyli do wspomnianego w tytule zamku – tenże o nazwie THE ZAMEK czyli The Castle stoi sobie malowniczo przy zatoce w miasteczku Castlehaven (piękne okolice – plaże, klify, fort, ruiny, łaki i pola).

Zamek i przyległe włości należą do rodziny Townshend od 11 pokoleń. Co prawda styl jaki obowiązuje w tego typu budowlach nie jest w moim guscie i sama mieszkać tak bym nie chciała, to jednak było interesująco znaleźć się w tego typu B&B i poczuć jak jakaś hrabinia otoczona antykami, rogami jeleni, księgami oprawionymi w skórę i przykurzonymi portretami 😉

Bardzo podobał mi się tzw „honesty bar” czyli wielka lodówa wypełniona wszelkiego rodzaju winami i trunkami, z której można było brać co się chciało i wpisywać do notesiku żeby doliczono to do rachunku. I to niedrogo. Śniadanie serwuje się w wielkiej sali z oryginalnymi meblami, między innymi zabójczym kredensem i wspaniałym kominkiem. Porządku pilnuje jeden z psów rezydentów – Lassie.

Co do obiadu – postanowiłam że zjemy w kościele. Mam słabość do kościołów poprzerabianych na knajpy, kluby czy mieszkania. W pobliskim Skibbereen znalazłam rewelacyjną restaurację o nazwie – jakżeby inaczej – THE KOŚCIÓŁ – czyli The Church. Oryginalnie był to kościół metodystów i zarówno fasada jak i witrażowe okna tudzież niektóre elementy architektoniczne w śroku są oryginalne. Jedzenie wyśmienite. Polecam bardzo.

No i wreszcie CLUE obchodów mojej rocznicy czyli alpaki. Farma Waterfall Alpaca Farm jest położona około 30 min od Castlehaven. Do końca nie wiedziałam czy spacer z alpakami będzie możliwy bo właścicielka wysłała mi maila w środę że trasa została doszczętnie zalana podczas ostatnich obfitych opadów deszczu i może być tak że tylko przywitam się z tymi zwierzątkami, ale na szczęście od czwartku było sucho i słonecznie i co prawda w błotku ale się dało iść 🙂

Co to za magiczne miejsce, aż trudno opisać. Właścicielka Emma kupiła 20 akrów ziemi 20 lat temu z postanowieniem stworzenia farmy na której będą mogły przebywać nie tylko jej własne zwierzęta ale i te potrzebujące pomocy. Początki były cieżkie – Emma była sama i do towarzystwa miała tylko swoje psy. Spała przez długi czas w namiocie dopóki nie wybudowała domu. Teraz Emmie pomaga partner i dzieci, na farmie jest drewniany domek wynajmowany jako AIRBNB a farma stała się bardzo popularnym miejscem gdzie można spacerować, karmić zwierzęta i oczywiście wyprowadzać alpaki.

Emma ma niesamowicie dużą wiedzę na ich temat i opowiedziała nam sporo o historii rasy i ich zwyczajach. Niestety boleje nad tym że alpaki stają się tak popularne iż podobne farmy zakładają ludzie którym chodzi głównie o zysk a nie dobro zwierząt.

Tylko małe grupy uczestniczą w spacerku z alpakami (trasa jest piękna, w lesie przy szumie rzeki i wodospadu, z cudownymi widokami) więc oprócz mnie i C. szli z nami tylko partner i syn Emmy. Wspaniałe doświadczenie a alpaki z uśmiechniętymi minkami, wielkimi oczami i puszystymi grzywami to – po kotach 😉 – najbardziej urocze zwierzęta z jakimi obcowałam.

Bardzo polecam to miejsce – trzeba oczywiście skontaktować się dużo wcześniej w sprawie rezerwacji.