Bergamo

Przyznac musze ze mam talent do wyszukiwania dobrych hoteli i B&B 🙂 Nie wiem w jaki sposob znalazlam Ville Rine w Bergamo skoro sama wlascicielka przyznaje ze nie ma jej na zadnych stronach typu booking.com ani sie nijak nigdzie nie oglasza. Ma tylko niezbyt interesujaca internetowa stronke i bardzo dobre opinie na trip advisor.

Dom jest piekny i obszerny, z duzym tarasem z ktorego rozciagaja sie widoki na nowe i stare Bergamo. Tylko 2 pokoje ensuite sa udostepniane dla turystow, w drugiej czesci domu mieszka wlascicielka Anna z mezem. Kiedy przyjechalam Anna prowadzac mnie do drzwi wskazala na przystojnego szpakowatego pana lezacego na lezaku i powiedziala:

– To jest moj maz, jest lekarzem. Dzis ma wolne wiec „odpoczywa” tu zrobila gest wychylania kielicha.

Malzenstwo jak wspomnialam mieszka w innej, dolnej czesci. Na gorze procz pokoi jest tez ogromny salon i kuchnia – wszysko do dyspozycji gosci. Bardzo podobala mi sie moja lazienka z kabina prysznicowa w ktorej bylo 12 otworow – moglam wziac albo zwykly prysznic albo masaz poszczegolnych czesci ciala.

Jedna sciana w korytarzu przeznaczona jest na bazgranie po niej i znalazlam na niej mnostwo wpisow od gosci, rowniez Polakow.

Oprocz mnie w domu przebywali turysci z Kanady – mlode malzenstwo (ona w ciazy) z dzieckiem okolo czteroletnim i babcia. Babcia byla zreszta tylko troche starsza niz ja. Para kursowala samochodem po okolicy, byli m.in w Wenecji i Weronie, a babcia siedziala z wnukiem w ogrodzie. Zeby ja calkowicie ubezwlasnowolnic i uniemozliwic jej np wyjscie do pobliskiego sklepiku po butelke wina coby sie urznac z rozpaczy, nie dano jej kluczy – musiala wiec byc na miejscu.

Gybym miala wiecej czasu to moze popracowalabym nieco nad babcia by wszczela bunt, moze nawet w koncu ucieklaby z Wlochem w sina dal i tyle by ja widzieli. Ale majac tylko 4 dni musialam sie jednak skupic na zwiedzaniu 😉

Bergamo to miasto w cieniu Mediolanu – tysiace przylatuja tutaj by sie zaraz przesiasc do busow czy pociagow jadacych wlasnie do tego ogromnego molocha. Kiedy wyszlam z lotniska wszyscy poszli w kierunku autokarow z napisem MILAN a niedobitki na niepozorny przystanek z ktorego mozna sie dostac do samego Bergamo, oddalonego o okolo 15 minut jazdy.

Z daleko widac piekna sylwetke Citta Alta gorujacego nad nowa czescia miasta polozona nieco w dole. Villa Rina przytulona jest do murow obronnych wzniesionych przez Wenecjan i mam z niej tylko 5 min na piechote do tychze. Z okien i tarasu moge podziwiac zarowno dolne jak i gorne Bergamo. Kto len i nie chce sie mu podejsc do Citta Alta moze skorzystac z funicolare.

Juz wspomnialam o Wenecjanach ktorzy panowali tu 4 wieki i oczywiscie zostawili slady w postaci architektury i charakterystycznych herbow w lwami.

Zarowno turysci jak i mieszkancy przechadzaja sie po wzniesionych przez nich murach z ktorych roztacza sie panorama Citta Bassa, czyli dolnego miasta. Zakochane pary przysiadaja na licznych lawkach by podziwiac romantyczny zachod slonca ktory istotnie wyglada malowniczo. Waskie sredniowieczne uliczki prowadza do najwiekszego placu „Piazza Vecchia” przy ktorym znajduje sie Palazzo della Ragione, jeden z najstarszych palacow we Wloszech.

Bazylika Santa Maria Maggiore to imponujacy budynek w stylu romanskim, powstaly w XII wieku jako wyraz wdziecznosci dla Matki Bozej za uchronienie mieszkancow przed szalejaca epidemia dzumy. Widac ja pieknie – jak i inne wazne budowle i place – z wiezy na ktora mozna sie wspiac po schodach badz wjechac winda. Bilety sprzedaje Polak.

Wieza byla niegdys zamieszkana, uzywano ja tez jako wiezienie. Po jakims czasie umieszczono na niej dzwony z ktorych najwiekszy zwany Campanone codzinnie o 10 wieczorem bil 180 razy przypominajac o obowiazku gaszenia swiatel i zamykania bram miasta – zwyczaj ten kontynuuje sie do dzis.

Wsrod innych znanych zabytkow warto wymienic Katedre Sw Aleksandra przy Piazza del Duomo i Kaplice Colleonich. Jest tez drugi funicolare jadacy na wzgorze San Vigillio – nic tam specjalnego nie ma ale sa widoki 🙂

Co wazne – stare Bergamo wciaz nie jest miejscem zatloczonym i okolo 10 rano az do poznych godzin wieczornych jest cicho i spokojnie. Okolo 21szej mieszkancy i turysci wylegaja na ulice glownie po to by cos zjesc i wtedy wszystkie knajpki sa pelne a ulice robia sie ciut za waskie. Druga zaleta to autentycznosc – nie ma sie wrazenia ze nikt oprocz wizutujacych tam nie mieszka a calosc jest przeznaczona tylko na hotele, sklepiki z pamiatkami i knajpy. Wrecz przeciwnie – czuje sie ze turysci sa raczej mniejszoscia a Bergamo zyje wlasnym zyciem.

Wlosi jak to Wlosi – naobserwowalam sie troche bo nie dosc ze sie wloczylam po miescie i okolicach to jeszcze podrozowalam prawie wszystkimi dostepnymi srodkami komunikacji publicznej a wiec autobusem, tramwajem, pociagiem, statkiem i promami.

Starsze panie dziela sie na 2 typy – typ ten sam ktory spotyka sie w Hiszpanii, a wiec charakterystyczny helm na glowie z zafarbowanych na braz lub rudy nalakierowanych krotkich wlosow, eleganckie spodnie i zakiecik w kolorach bez, granat i biel i sznur perel na szyi. Taka pani jest bardzo niska i ma duza glowe. Drugi typ to ryczaca szesdziesiatka. Bardzo szczupla i dosc wysoka,dlugie wlosy zafarbowane na czarno, silna opalenizna, kuse czerwone sukienki i BRAK STANIKA.

Panowie maja zazwyczaj biale koszule, czarne spodnie i rozowy badz czerwony blezer zarzucony na plecy z zawiaznymi na klacie rekawami.

Raz spotkalam piekna pare – on byl przystojny i dobrzepo piecdziesiatce, ona rowniez. Miala piekna sukienke do kolan z powiewajacym szalem, zadbane poldlugie wlosy, rysy arystokratki i mimo 27 stopni upalu wygladala swiezo a zapach dobrych perfum ciagnal sie za nia jak ten szal. Dama.

Wsrod mlodziezy meskiej dalej kroluje fryzura typu czub – wygolone boki i nastroszona gora. Widac ze to silny trend skoro juz przetrwal tyle lat i trzyma sie mocno. Mnostwo par na ulicach, wydaje sie ze Wlosi od mlodych lat lubia romansowac bo tylko za raczki sie trzymaja i caluja sie w kazdym mozliwym miejscu. Zazwyczaj smiesznie takie parki wygladaja bo dziewczyny sa dojrzalsze i atrakcyjne a chlopaki takie niedorostki nieopierzone z tymi czubami.

Kiedys wracalam autobusem i na przystanku wsiadly cztery dziewczyny wygladajace na 17-18 lat. Bardzo piekne, w obcislych sukienkach roznego koloru i na niebotycznych obcasach. Jechaly chyba sie zabawic na starym miescie. Mialy mine kogos kto mysli – teraz mnie jeszcze nie stac na taksowke i musze sie gniesc z tym brzydkim plebsem, ale juz niedlugo bede zasuwac ferrari z super facetem. Takie laski sie nie zadaja z czubami, one mierza duzo wyzej i najprawdopodobniej cel osiagna.

Jak juz wspomnialam o komunikacji publicznej to garsc informacji praktycznych: kupilam bilet autobusowy na 3 dni za 7euro w tabacco shopie. Trzeba go skasowac tylko pierwszy raz. Stacja kolejowa, tramwaj i autobusy miedzymiastowe sa w jednym miejscu, wszystkie bardzo punktualne i mozna sie bez problemu zorientowac w rozkladach jazdy. Z Bergamo jest latwy i szybki dojazd nad jezioro Como, jezioro Iseo, oczywiscie do Mediolanu a nawet jak sie ktos uprze do Werony, Cremony, Mantui. No i oczywiscie do okolicznych miasteczek jak np do Clusone w ktorym bylam. Po zakupieniu biletu na pociag trzeba go skasowac na stacji- nie wiedzialam o tym ale pan konduktor bylbardzo mily i tylko mi ten bilet podpisal i lekko naderwal. Napis na scianie w B&B ostrzega ze mozna zaplacic za to kare 48 euro. Ale nie kiedy sie jest tak CUTE jak ja 😉

Prakycznie wszedzie mowi sie po angielsku – lepiej lub gorzej ale dogadac sie mozna bez problemu.

Troche zdjec dla zachety – naprawde warto odwiedzic Bergamo!