Drugi raz w Wenecji podczas karnawału – już Wam mówię, że pojadę ponownie za rok!

Na social media zauważyłam zmasowany atak zdjęć i filmików pokazujących jakieś koszmarne, przelewające się przez miasto tłumy i podejrzewam, że jest to wygenerowane przez AI. Turystów w Wenecji jest zawsze dużo, ale mniej podczas karnawału niż w lecie. Zazwyczaj jest ich najwięcej w okolicach Rialto i placu Św. Marka. Ale nie jest tak, że musimy się przebijać i walczyć łokciami. A kawałek dalej może być prawie pusto. Wenecja jest magiczna, a podczas karnawału jest magiczna do kwadratu.

Kolejny mit, który zawsze obalam, czyli że w Wenecji jest drogo. W każdym miejscu może być drogo i niedrogo, zależy, co nam odpowiada. Można chodzić na kawę do Floriana za 20 euro, można się jej napić w kawiarence za 3 euro. Za 4 noce w dzielnicy Canareggio, w bardzo ładnym i świetnie wyposażonym mieszkaniu zapłaciłam 460 euro, co uważam za bardzo przystępną cenę. Można taniej, można w hostelu, można też w hotelach za 1500 i więcej. Ten sam mit drożyzny występuje w przypadku Capri  i zapewne wielu innych miejscach.

O historii Wenecji (i o tym, jak wpadłam do kanału) pisałam już Tu i Tu, oraz Tutaj i Tutaj, a na fejsbuka Dublinii wrzuciłam część zdjęć, łącznie z własną osobą w barokowej suknii 🙂 Miałam pojechać sama, ale koniec końców zaprosiłam do towarzystwa C. W przyszłym roku zabiorę z sobą suknię i całe oporządzenie. Pogoda była obłędna, w słońcu do 15 stopni.

Oprócz łażenia po mieście i fotografowania ludzi w kostiumach (ponad 2000 zdjęć) wzięliśmy udział w Dress Up Venice experience (przebranie się w kostiumy i robienie fotografii w kilku różnych miejscach, super sprawa) byliśmy na koncercie Vivaldiego w kościele (rewelacja) i poplynęliśmy na kilka godzin do kolorowego Burano. Tradycyjnie zarezerwowałam też wejście na taras galerii handlowej, skąd jest świetny widok na Wenecję.

Poszliśmy też do Floriana, najstarszej weneckiej kawiarnii, gdzie Casanowa uwodził panie. Jest drogo, ale warto dla samego doświadczenia, obsługi i przede wszystkim ubranych w kostiumy gości. Za kawę z advocatem,  sok pomarańczowy i panini dla C zapłaciliśmy 52 euro. Do kawiarni są kolejki i z tego co wiem, rezerwacje nie są przyjmowane. My mieliśmy szczęście, bo weszliśmy do środka bez stania, a zaraz potem ludzie zaczęli się zbierać w środku i za drzwiami. Najlepiej być z samego rana.

To był mój drugi raz w końcówce karnawału, myślę by za rok przyjechać dla odmiany na początek (albo środek).