Netflix wypuścił kolejną perełkę: 8 odcinkowy serial Unbelievable (Niewiarygodne) – na podstawie prawdziwej historii.
Dziewczyna zostaje zgwałcona. Zamaskowany napastnik włamuje się do jej mieszkania w nocy, wiąże ją i wielokrotnie wykorzystuje. Potem każe jej się umyć – nie zostawia żadnych śladów, żadnego DNA. Jakby go nie było. Dziewczyna (ma na imię Marie) ma to nieszczęście że pochodzi z tzw marginesu, przechodziła z jednej rodziny zastępczej do drugiej, stwarzała problemy. Nie jest córką miejscowego prominenta tylko ososbą którą każdy uważa za gorszą. Przesłuchujący ją wielokrotnie policjanci – mężczyźni – dochodzą do wniosku że dziewczyna zmyśla i delikatną perswazją powodują że wycofuje się z tej wersji wydarzeń , co kończy się tym że zostaje wezwana do sądu i ponosi karę za składanie fałszywych zeznań .

Mija kilka lat i w innym stanie pani detektyw natyka się na bardzo podobną historię. Szukając sprawcy dowiaduje się przypadkiem że w innym stanie inna kobieta detektyw pracuje nad sprawą gwałtu popełnionego w prawie identyczny sposób. Dwie kobiety zaczynają współpracę by znaleźć przestępcę. To jest serial bez fajerwerków. Pokazano żmudną pracę policji – łączenie kropek czyli burze mózgu, zbieranie zeznań, godzinne przeglądania nagrań z kamer, fałszywe tropy które prowadzą do nikąd.

Nie sposób od razu zauważyć że serial zwraca szczególny nacisk na traktowanie ofiar gwałtu i jak inaczej wygląda przesłuchanie prowadzone przez kobiety i przez mężczyzn. Daleko mi do wysuwania wniosków że faceci nie rozumieją czy bagatelizują zeznania w sprawach o gwałt, ale jednak coś w tym jest że kobieta ma szczególną empatię w stosunku do ofiar takiego przestępstwa i w wielu przypadkach bardziej nadaje się na pierwszy kontakt. Gdyby Marie trafiła na jedną z takich kobiet detektywów to może cała sprawa potoczyłaby się inaczej.

Serial zwraca uwagę na wiele rzeczy nie tylko na to jak przesłuchiwane są i traktowane ofiary przestępstw seksualnych ale też jaka różna jest reakcja kobiet które przez to przeszły, w zależności pewnie od ich siły wewnętrznej, i jak to wpływa na ich życie.

W przypadku Marie widać też że pewne osoby się po prostu traktuje z góry, inaczej, są nikim. Takie dziewczyny jak ona widzi się wszędzie – mają jakąś kiepską pracę, nie oczekują wiele od życia, nie mają ambicji, są kopane przez los. Często dzieje się tak z winy środowiska z jakiego się wywodzą i z tego jak je traktowano więc nie oczekują wiele, byle jakoś przetrwać. I dlatego – bez spojlerów – ostatni odcinek jest tak budujący i optymistyczny.

W serialu nie ma drastycznych, graficznych scen ale i tak ogląda się ciężko, choć oderwać się trudno. Obsada jest świetna, jedną z pań detektyw gra Toni Colette, jedna z niewielu aktorek bez botoksu. Serial z gatunku tych które kobiety powinny obejrzeć.